ᚾᛁᛏᛁᛅᚾᛏᛅ : ᚴᛅᚾ : ᛁᚴ
ᚾᛁ : ᛋᛁᚴᛁ : ᛁᚴ : ᚼᛅᚾ : ᚴᛚᛅᛒᛁᚴᛅ
ᚾᛁ : ᚱᛁᛋᛏᛅ : ᛁᚴ : ᚼᛅᚾ : ᚴᚬᛚᛅᚢᛋ
ᚬ : ᚢᛁᚦ : ᚾᛁ : ᛋᛏᛅᛁᚾ
ᚦᚬ : ᛒᛁᛋᛏ : ᛘᛁᚦᛚᛅ : ᚢᛁᛏᚱᛚᛁᚴᛅ
ᛚᛅᛁᚦᛚᛅᛁᛏᛅᛏᛁᛚ : ᚼᛅᛁᛏᛁᛦ : ᛋᚬ

ᛋᚬ : ᚴᛅᛚᛏᛦ : ᚴᚱᛅᛁᚦᛁᛦ 
ᚬᚢᛁᚦᛦ : ᚬᛋᚢᚾᛏ 
ᛚᛅᛁᚦᛁᛦ : ᚠᚬᛏᚢᛘ 
ᚴᛁᚴᚾᚢᛘ : ᚼᛅᚴᛚᛋ : ᛘᚢᛦᚴᛦ 
ᚢᛁᚴᛁᛦ : ᛒᛁᛦᛏᛅᛋᛏ 
ᚦᛅᛦ : ᛁᛦ : ᚬᚱᛅᛁᚦᛅ : ᚱᛅᚦᛦ
ᛁᚾ : ᛋᛏᚢᛦᚴᛋ : ᚼᛅᚾ : ᚴᚱᛁᚠᛋᛏ 
ᚬᚴ : ᚼᚢᚴᚱᛁᚴᛁᛋ : ᚴᚢᛋᛏᛅᛦ 

ᛋᚢᛅ : ᛋᛁᛘ : ᛅᛚᚠᚬᚦᛦ
ᚠᚬᚱᚾᛅᚦᛅᚴ : ᛘᛁᛦ
ᛏᛁᛚ : ᛘᛁᚾ : ᛋᛁᛅᛚᚠᛋ
ᚬᚴ : ᚴᛅᛚᛏ : ᚢᛁᛦᚦᛁᛏ
| ᛅᛏ : ᚾᛁᛘᛅ : ᚢᛁᚴᚢ

Nítjánda kann ek
 né segi ek hann glapliga
né rísta ek hann gálauss
á við né stein
Þó bist miðla vitrliga
Leiðleitatil heitir sá 

Sá galdr greiðir
óveðr ósýnt
leiðir fótum 
gegnum hagls myrkr
Vegir birtast
þar er óreiða ræðr
en styrks hann krefst
ok hugrekkis kostar 

Svá sem alfóðr
fórnaðak mér
til mín sjálfs
ok galt verðit
at nema vegu